Παρακολουθῶ μὲ ἐνδιαφέρον τὶς πρωτοβουλίες πολιτῶν στὸ Διαδίκτυο, οἱ ὁποῖοι ζητοῦν τὴν ἐπιστροφὴ τῶν ἀρπαχθέντων γλυπτῶν τοῦ Παρθενῶνος ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων τοῦ Λονδίνου τὸ 2012. Οἱ πιὸ μαχητικοὶ μάλιστα προτείνουν νὰ ἀντιτάξουμε στοὺς Ἄγγλους τὸ σύνθημα: No marbles? No flame!
Θεωρῶ τὶς πρωτοβουλίες αὐτὲς ἀξιέπαινες, καὶ τὶς στηρίζω. Θεωρῶ ὅτι εἶναι εὐκαιρία καὶ εἶναι καὶ χρέος μας νὰ ἀνακινήσουμε τώρα τὸ θέμα. Καὶ θεωρῶ ὅτι πρέπει νὰ τίθεται μετ᾿ ἐπιτάσεως, καὶ ἑν Ἑλλάδι καὶ στὴν Βρετανία, στὸ ὑψηλότερο δυνατὸ ἐπίπεδο (ἀπὸ τὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας κατὰ τὴν παράδοσι τῆς Φλόγας), ἀλλὰ καὶ -πάνω ἀπ᾿ ὅλα- μεταξὺ πολιτῶν τῶν δύο χωρῶν.
Ἐν τούτοις, γιὰ τὸ σύνθημα «No marbles? No flame!» ὑπάρχουν ἀντιρρήσεις, τυπικὲς καὶ οὐσιαστικές.
Σὲ ἐπίπεδο μιᾶς πρωτοβουλίας πολιτῶν, εἶναι -ἐπαναλαμβάνω- ἀξιέπαινο, καὶ προσωπικῶς τὸ στηρίζω, διότι θὰ βοηθήσῃ νὰ ἀνακινηθῇ τὸ θέμα. Ὡς Ἑλληνικὴ Πολιτεία, ὅμως, δὲν μποροῦμε καὶ δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ τὸ θέσουμε ἔτσι. Ὄχι ἔτσι.
Τυπικῶς, κατ᾿ ἀρχάς, δὲν ἔχουμε τὴν δυνατότητα νὰ ἀρνηθοῦμε τὴν Ὀλυμπιακὴ Φλόγα. Οἱ Ὀλυμπιακοὶ Ἀγῶνες καὶ ἡ Φλόγα, τυπικῶς -ὅσο καὶ ἂν αὐτὸ εἶναι ἀνιστόρητο, ἱερόσυλο ἢ ὅπως ἀλλιῶς τὸ χαρακτηρίσουμε-, ἀνήκουν στὴν ΔΟΕ· ἐμεῖς δὲν ἔχουμε κανένα τυπικὸ δικαίωμα, μόνον ἠθικό. Ἡ ΔΟΕ μᾶς ἀναθέτει νὰ δίνουμε τὴν Φλόγα καὶ νὰ παρελαύνουμε πρῶτοι, γιὰ νὰ μᾶς τιμήσῃ. Συνεπῶς, ἄρνησί μας νὰ δεχθοῦμε τὴν ἀρμοδιότητα τῆς ΔΟΕ θὰ ἐσήμαινε αὐτόματη διαγραφή μας ἀπὸ τὸ διεθνὲς ἀθλητικὸ κίνημα (ἴσως γιὰ καλό, θὰ ποῦν μερικοί· ἄσχετο!)
Αὐτὸ ὡς πρὸς τὸ τυπικὸν τῆς ὑποθέσεως. Ὡς πρὸς τὴν οὐσία, ἡ κίνησις θὰ ἦταν λανθασμένη στρατηγικῶς. Ἐφ᾿ ὅσον δὲν ἔχουμε τὴν δύναμι νὰ ἐκβιάσουμε καὶ νὰ ἐπιβάλουμε διὰ τῆς ἰσχύος τὸ δίκαιόν μας, μιὰ ἀντίδρασι σὰν τὴν παραπάνω θὰ μᾶς ἐμφάνιζε σὰν κακομαθημένο παιδὶ ποὺ τοῦ πῆραν τὸ παιχνίδι και γιὰ ἐκδίκησι κλαίγεται καὶ κρατᾷ μοῦτρα. Θὰ μᾶς δυσφημοῦσε διεθνῶς καὶ θὰ ἐπίκραινε τὴν πλειονότητα τῶν Βρετανῶν πολιτῶν καὶ τοὺς φιλέλληνες ὅλου τοῦ κόσμου, οἱ ὁποῖοι στηρίζουν τὸ δίκαιο αἴτημα τῆς ἐπιστροφῆς τῶν γλυπτῶν. Ἡ ἔξυπνη στάσις, ἐπομένως, εἶναι νὰ δείξουμε ἀνωτερότητα: Ἐμεῖς προσφέρουμε, καὶ θὰ προσφέρουμε, ἀνεξαρτήτως ἀνταλλαγμάτων. Σᾶς δίνουμε τὴν Φλόγα, κι ἂς χρωστᾶτε ἀκόμη ἐσεῖς αὐτὸ ποὺ ὀφείλετε στοὺς Ἕλληνες καὶ στὸν πανανθρώπινο πολιτισμό. Καὶ εἴμεθα βέβαιοι ὅτι θὰ κάνετε τὸ χρέος σας.
Καὶ ἡ στάσις αὐτὴ δὲν εἶναι μόνον στρατηγικῶς ἀποτελεσματικότερη, ἀλλὰ καὶ βαθύτατα ἠθική. Ὄχι ἐπειδή... «τὰ γλυπτὰ δὲν ἀνήκουν σὲ ἐμᾶς, ἀλλὰ στὴν ἀνθρωπότητα», κατὰ τὴν μπουρδολογία κάποιων διανοητικῶς καθυστερημένων καὶ ἀφελληνισμένων «προοδευτικῶν». Ἀλλὰ γιὰ ἐντελῶς διαφορετικοὺς λόγους.
Τὰ γλυπτὰ τῆς Ἀκροπόλεως, ἀναπόσπαστα μέλη -ἀκρωτηριασθέντα ἀπὸ τὸν Ἔλγιν- τοῦ μνημείου, ἱερὰ κειμήλια καὶ κατ᾿ ἐξοχὴν σύμβολα τῆς ἐθνικῆς μας ἱστορίας καὶ ταυτότητος, ἐπιβάλλεται ἀπὸ τὸν στοιχειώδη σεβασμὸ πρὸς τὸν παγκόσμιο πολιτισμό, τὴν Τέχνη καὶ τὴν Φύσι, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐθνική μας ὑπόστασι, νὰ ἐπιστρέψουν στὴν πατρίδα τους, καὶ τὸ μνημεῖο νὰ ἀποκατασταθῇ. Ἀλλὰ τὴν Φλόγα, τὸν Πολιτισμό, τὴν Ἀλήθεια καὶ τὴν Ὀμορφιά καὶ τὴν Ἀρετή, ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες τὰ χαρίζουμε στὴν ἀνθρωπότητα ἁπλόχερα, χωρὶς νὰ περιμένουμε ἀνταπόδωσι.
Τὰ ἱερὰ κειμήλια τοῦ Παρθενῶνος δὲν εἶναι ἀντάλλαγμα γιὰ ὁτιδήποτε· οὔτε χάριν ἀνταλλαγμάτων προσφέρουμε τὴν Ὀλυμπιακὴ Φλόγα.
Ἡ Ἑλλὰς εἶναι ὁ πνευματικὸς ἡγέτης τῆς ἀνθρωπότητος. [1]
Ἡ Ἑλλάς, ὅπως ὁ ἥλιος, χαρίζει ἁπλόχερα, χωρὶς νὰ ζητᾷ ἀνταλλάγματα, τὸ φῶς της σὲ δικαίους καὶ ἀδίκους. [2]
Ἡ Ἑλλὰς ἀντιτάσσει τὴν ἀσπίδα, τὸ δόρυ καὶ τὸ ξίφος, ὄχι γιὰ νὰ κερδίσῃ ὑλικὴ ἰδιοκτησία καὶ ἐξουσία, ἀλλὰ γιὰ νὰ κερδίσῃ τὴν ψυχή της· γιὰ νὰ ὑπερασπισθῇ τὴν Τιμή της.
Ἡ Ἑλλάς, ἔδωσε τὴν Ὀλυμπιακὴ Φλόγα στὸ Τρίτο Ράιχ, γιὰ νὰ λάβῃ εἰς ἀνταπόδωσιν τὴν φλόγα τῶν Στούκας, τὸ ὀλοκαύτωμα τοῦ Διστόμου καὶ τῶν Καλαβρύτων. Ἡ Ἑλλὰς θὰ δώσῃ τὴν ἱερὴ Φλόγα καὶ στὸ Ἠνωμένο Βασίλειο, ἀσχέτως ἂν δὲν ἔχει λάβει εἰς ἀνταπόδωσιν παρὰ τὸ σχοινί τοῦ Καραολῆ καὶ τοῦ Παλληκαρίδη, τὴν προδοσία τῆς Πόλης καὶ τῆς Κύπρου. [3]
Τὰ ἱερά μας κειμήλια θὰ τὰ ἐπανακτήσουμε, ἐπιτελώντας τὸ χρέος μας πρὸς τὴν Ἱστορία, τοὺς θεοὺς καὶ τὴν τιμή μας, εἴτε ὅταν φρονιματισθοῦν οἱ ἐξουσιαστὲς τοῦ φίλου λαοῦ τῶν Βρετανῶν, εἴτε μὲ τὴν δύναμι τῶν ὅπλων [4], ὅταν καταστῇ δυνατόν. Ἔως τότε, θὰ συνεχίσουμε νὰ προσφέρουμε καὶ νὰ θυσιαζόμεθα, ὅπως κάναμε χιλιετίες τώρα.
Μιὰ ἄλλη ἄποψις (ἀπὸ τὸν καθηγητὴ Χρίστο Γούδη)
Ὑπάρχει μάλιστα ἡ ἄποψις ὅτι ἀκόμη καὶ τὰ κλαπέντα κειμήλιά μας εἶναι οἱ καλύτεροι πρεσβευτές μας. Ὁ θαυμασμὸς ποὺ ἀπολαμβάνουν σὲ ὅλον τὸν κόσμο καταδεικνύει τὴν παγκόσμια πνευματικὴ ὑπεροχὴ καὶ κυριαρχία μας. «Οἱ καλύτεροι πρεσβευτές μας εἶναι τὰ ἀρχαῖα», λέγει ὁ Χρίστος Γούδης (βλέπε ἀπὸ τὸ 20:30 λεπτὸν τοῦ βίντεο). «Τί καλύτερη διαφήμισι; Θὰ ἔπρεπε νὰ δίνουμε κι ἄλλα ἀγάλματα», νὰ προβάλλουμε τὴν Ἑλλάδα σὲ ὅλον τὸν κόσμο, ἀντὶ νὰ τὰ ἔχουμε νὰ πιάνουν ἀράχνες στὶς ἀποθῆκες μας, συμπληρώνει.
Ἱστολόγιον: No marbles? No flame!
Facebook group (ἤδη (27-9-2008) 4.222 μέλη): You want the OLYMPIC FLAME??? Give us back the STOLEN Marbles
Facebook group (ἤδη (27-9-2008) 4.222 μέλη): You want the OLYMPIC FLAME??? Give us back the STOLEN Marbles
Θεωρῶ τὶς πρωτοβουλίες αὐτὲς ἀξιέπαινες, καὶ τὶς στηρίζω. Θεωρῶ ὅτι εἶναι εὐκαιρία καὶ εἶναι καὶ χρέος μας νὰ ἀνακινήσουμε τώρα τὸ θέμα. Καὶ θεωρῶ ὅτι πρέπει νὰ τίθεται μετ᾿ ἐπιτάσεως, καὶ ἑν Ἑλλάδι καὶ στὴν Βρετανία, στὸ ὑψηλότερο δυνατὸ ἐπίπεδο (ἀπὸ τὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας κατὰ τὴν παράδοσι τῆς Φλόγας), ἀλλὰ καὶ -πάνω ἀπ᾿ ὅλα- μεταξὺ πολιτῶν τῶν δύο χωρῶν.
Ἐν τούτοις, γιὰ τὸ σύνθημα «No marbles? No flame!» ὑπάρχουν ἀντιρρήσεις, τυπικὲς καὶ οὐσιαστικές.
Σὲ ἐπίπεδο μιᾶς πρωτοβουλίας πολιτῶν, εἶναι -ἐπαναλαμβάνω- ἀξιέπαινο, καὶ προσωπικῶς τὸ στηρίζω, διότι θὰ βοηθήσῃ νὰ ἀνακινηθῇ τὸ θέμα. Ὡς Ἑλληνικὴ Πολιτεία, ὅμως, δὲν μποροῦμε καὶ δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ τὸ θέσουμε ἔτσι. Ὄχι ἔτσι.
Τυπικῶς, κατ᾿ ἀρχάς, δὲν ἔχουμε τὴν δυνατότητα νὰ ἀρνηθοῦμε τὴν Ὀλυμπιακὴ Φλόγα. Οἱ Ὀλυμπιακοὶ Ἀγῶνες καὶ ἡ Φλόγα, τυπικῶς -ὅσο καὶ ἂν αὐτὸ εἶναι ἀνιστόρητο, ἱερόσυλο ἢ ὅπως ἀλλιῶς τὸ χαρακτηρίσουμε-, ἀνήκουν στὴν ΔΟΕ· ἐμεῖς δὲν ἔχουμε κανένα τυπικὸ δικαίωμα, μόνον ἠθικό. Ἡ ΔΟΕ μᾶς ἀναθέτει νὰ δίνουμε τὴν Φλόγα καὶ νὰ παρελαύνουμε πρῶτοι, γιὰ νὰ μᾶς τιμήσῃ. Συνεπῶς, ἄρνησί μας νὰ δεχθοῦμε τὴν ἀρμοδιότητα τῆς ΔΟΕ θὰ ἐσήμαινε αὐτόματη διαγραφή μας ἀπὸ τὸ διεθνὲς ἀθλητικὸ κίνημα (ἴσως γιὰ καλό, θὰ ποῦν μερικοί· ἄσχετο!)
Αὐτὸ ὡς πρὸς τὸ τυπικὸν τῆς ὑποθέσεως. Ὡς πρὸς τὴν οὐσία, ἡ κίνησις θὰ ἦταν λανθασμένη στρατηγικῶς. Ἐφ᾿ ὅσον δὲν ἔχουμε τὴν δύναμι νὰ ἐκβιάσουμε καὶ νὰ ἐπιβάλουμε διὰ τῆς ἰσχύος τὸ δίκαιόν μας, μιὰ ἀντίδρασι σὰν τὴν παραπάνω θὰ μᾶς ἐμφάνιζε σὰν κακομαθημένο παιδὶ ποὺ τοῦ πῆραν τὸ παιχνίδι και γιὰ ἐκδίκησι κλαίγεται καὶ κρατᾷ μοῦτρα. Θὰ μᾶς δυσφημοῦσε διεθνῶς καὶ θὰ ἐπίκραινε τὴν πλειονότητα τῶν Βρετανῶν πολιτῶν καὶ τοὺς φιλέλληνες ὅλου τοῦ κόσμου, οἱ ὁποῖοι στηρίζουν τὸ δίκαιο αἴτημα τῆς ἐπιστροφῆς τῶν γλυπτῶν. Ἡ ἔξυπνη στάσις, ἐπομένως, εἶναι νὰ δείξουμε ἀνωτερότητα: Ἐμεῖς προσφέρουμε, καὶ θὰ προσφέρουμε, ἀνεξαρτήτως ἀνταλλαγμάτων. Σᾶς δίνουμε τὴν Φλόγα, κι ἂς χρωστᾶτε ἀκόμη ἐσεῖς αὐτὸ ποὺ ὀφείλετε στοὺς Ἕλληνες καὶ στὸν πανανθρώπινο πολιτισμό. Καὶ εἴμεθα βέβαιοι ὅτι θὰ κάνετε τὸ χρέος σας.
Καὶ ἡ στάσις αὐτὴ δὲν εἶναι μόνον στρατηγικῶς ἀποτελεσματικότερη, ἀλλὰ καὶ βαθύτατα ἠθική. Ὄχι ἐπειδή... «τὰ γλυπτὰ δὲν ἀνήκουν σὲ ἐμᾶς, ἀλλὰ στὴν ἀνθρωπότητα», κατὰ τὴν μπουρδολογία κάποιων διανοητικῶς καθυστερημένων καὶ ἀφελληνισμένων «προοδευτικῶν». Ἀλλὰ γιὰ ἐντελῶς διαφορετικοὺς λόγους.
Τὰ γλυπτὰ τῆς Ἀκροπόλεως, ἀναπόσπαστα μέλη -ἀκρωτηριασθέντα ἀπὸ τὸν Ἔλγιν- τοῦ μνημείου, ἱερὰ κειμήλια καὶ κατ᾿ ἐξοχὴν σύμβολα τῆς ἐθνικῆς μας ἱστορίας καὶ ταυτότητος, ἐπιβάλλεται ἀπὸ τὸν στοιχειώδη σεβασμὸ πρὸς τὸν παγκόσμιο πολιτισμό, τὴν Τέχνη καὶ τὴν Φύσι, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐθνική μας ὑπόστασι, νὰ ἐπιστρέψουν στὴν πατρίδα τους, καὶ τὸ μνημεῖο νὰ ἀποκατασταθῇ. Ἀλλὰ τὴν Φλόγα, τὸν Πολιτισμό, τὴν Ἀλήθεια καὶ τὴν Ὀμορφιά καὶ τὴν Ἀρετή, ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες τὰ χαρίζουμε στὴν ἀνθρωπότητα ἁπλόχερα, χωρὶς νὰ περιμένουμε ἀνταπόδωσι.
Τὰ ἱερὰ κειμήλια τοῦ Παρθενῶνος δὲν εἶναι ἀντάλλαγμα γιὰ ὁτιδήποτε· οὔτε χάριν ἀνταλλαγμάτων προσφέρουμε τὴν Ὀλυμπιακὴ Φλόγα.
Ἡ Ἑλλὰς εἶναι ὁ πνευματικὸς ἡγέτης τῆς ἀνθρωπότητος. [1]
Ἡ Ἑλλάς, ὅπως ὁ ἥλιος, χαρίζει ἁπλόχερα, χωρὶς νὰ ζητᾷ ἀνταλλάγματα, τὸ φῶς της σὲ δικαίους καὶ ἀδίκους. [2]
Ἡ Ἑλλὰς ἀντιτάσσει τὴν ἀσπίδα, τὸ δόρυ καὶ τὸ ξίφος, ὄχι γιὰ νὰ κερδίσῃ ὑλικὴ ἰδιοκτησία καὶ ἐξουσία, ἀλλὰ γιὰ νὰ κερδίσῃ τὴν ψυχή της· γιὰ νὰ ὑπερασπισθῇ τὴν Τιμή της.
Ἡ Ἑλλάς, ἔδωσε τὴν Ὀλυμπιακὴ Φλόγα στὸ Τρίτο Ράιχ, γιὰ νὰ λάβῃ εἰς ἀνταπόδωσιν τὴν φλόγα τῶν Στούκας, τὸ ὀλοκαύτωμα τοῦ Διστόμου καὶ τῶν Καλαβρύτων. Ἡ Ἑλλὰς θὰ δώσῃ τὴν ἱερὴ Φλόγα καὶ στὸ Ἠνωμένο Βασίλειο, ἀσχέτως ἂν δὲν ἔχει λάβει εἰς ἀνταπόδωσιν παρὰ τὸ σχοινί τοῦ Καραολῆ καὶ τοῦ Παλληκαρίδη, τὴν προδοσία τῆς Πόλης καὶ τῆς Κύπρου. [3]
Τὰ ἱερά μας κειμήλια θὰ τὰ ἐπανακτήσουμε, ἐπιτελώντας τὸ χρέος μας πρὸς τὴν Ἱστορία, τοὺς θεοὺς καὶ τὴν τιμή μας, εἴτε ὅταν φρονιματισθοῦν οἱ ἐξουσιαστὲς τοῦ φίλου λαοῦ τῶν Βρετανῶν, εἴτε μὲ τὴν δύναμι τῶν ὅπλων [4], ὅταν καταστῇ δυνατόν. Ἔως τότε, θὰ συνεχίσουμε νὰ προσφέρουμε καὶ νὰ θυσιαζόμεθα, ὅπως κάναμε χιλιετίες τώρα.
Μιὰ ἄλλη ἄποψις (ἀπὸ τὸν καθηγητὴ Χρίστο Γούδη)
Ὑπάρχει μάλιστα ἡ ἄποψις ὅτι ἀκόμη καὶ τὰ κλαπέντα κειμήλιά μας εἶναι οἱ καλύτεροι πρεσβευτές μας. Ὁ θαυμασμὸς ποὺ ἀπολαμβάνουν σὲ ὅλον τὸν κόσμο καταδεικνύει τὴν παγκόσμια πνευματικὴ ὑπεροχὴ καὶ κυριαρχία μας. «Οἱ καλύτεροι πρεσβευτές μας εἶναι τὰ ἀρχαῖα», λέγει ὁ Χρίστος Γούδης (βλέπε ἀπὸ τὸ 20:30 λεπτὸν τοῦ βίντεο). «Τί καλύτερη διαφήμισι; Θὰ ἔπρεπε νὰ δίνουμε κι ἄλλα ἀγάλματα», νὰ προβάλλουμε τὴν Ἑλλάδα σὲ ὅλον τὸν κόσμο, ἀντὶ νὰ τὰ ἔχουμε νὰ πιάνουν ἀράχνες στὶς ἀποθῆκες μας, συμπληρώνει.
Ὀρθὲς γενικῶς οἱ παρατηρήσεις τοῦ κ. Γούδη, ἀλλὰ ἐπὶ τοῦ συγκεκριμένου διαφωνῶ. Πρῶτον, ὅσον ἀφορᾷ στὴν Ἀκρόπολι εἰδικῶς, τὸ μνημεῖο εἶναι ἐνιαῖο, τόσο τὸ γλυπτὸ μνημεῖο τὸ ἴδιο, ὅσο καὶ σὲ συνάφεια μὲ τὸν Ἱερὸ Βράχο, τὸ γλυπτὸ καὶ τὸ φυσικὸ μνημεῖο μαζί. Δεύτερον, ἄλλο νὰ δίδῃς, ἄλλο νὰ σὲ κλέπτουν. Τρίτον, οἱ κλέπται Φραγκοσάξονες δὲν ἀναγνωρίζουν διὰ τῆς κλοπῆς πνευματικὴ ὀφειλὴ εἰς τοὺς Ἕλληνας, ἀλλὰ θεωροῦν ἑαυτοὺς ἀπογόνους καὶ ἰδιοκτῆτες τῆς ἀρχαίας κληρονομᾶς, ἐμᾶς δὲ μᾶς θεωροῦν νόθους καὶ ἀνδράποδα. (Περισσότερα γιὰ τὴν ἱστορία καὶ τὴν σημασία τῆς λεηλασίας ἔχω γράψει στὸ «Ἡ ἀποκατάστασις τοῦ Παρθενῶνος καὶ ἡ ξανθιὰ ἀρχ**ολόγος», ὅπου καὶ παραπομπὲς καὶ σὲ ἄλλες ἐξαιρετικὲς ἱστοσελίδες γιὰ τὸ θέμα.)
(Γιὰ τὸ ἀξιολογότατο ἔργο τοῦ Ἰνστιτούτου «Ἴων Δραγούμης» καὶ τοῦ Χρίστου Γούδη προσωπικῶς, καὶ γιὰ τὴν πρόσφατη ὡραία ἐκδήλωσι στὴν Παλαιὰ Βουλή, θὰ γράψω προσεχῶς. Οἱ δὲ ἐκπομπὲς τοῦ Ἰδρύματος προβάλλονται καὶ ἀπὸ τὸ osoizontanoi.blogspot.com .)
Σημειώσεις:
[1] Γεώργιος Ἀ. Βλάχος, «Ἡ Καθημερινή», 29 Ὀκτ. 1940: «Κράτος μικρὸν μὲ ἱστορίαν μεγίστην, μήτηρ θηλάσασα τὴν ὑφήλιον, φάρος λαμπροτάτου φωτός, ἡ Ἑλλάς, καταυγάσασα τοὺς αἰῶνας, ἔδωσεν εἰς ὅλην τὴν ἀνθρωπότητα ὄχι μόνον τὴν ζωήν, τὸ φῶς, τὸν πολιτισμόν, τὰ γράμματα καὶ τὰς τέχνας, ἀλλὰ καὶ τὸ παράδειγμα τῆς αὐτοθυσίας καὶ τοῦ ἡρωισμοῦ, τὴν Σαλαμῖνα, τὰς Θερμοπύλας, τὸ Ζάλογγον, τὸ Σοῦλι, τὸ Μεσολόγγι...»
[2] Ἰωάννης Συκουτρῆς, «Φιλοσοφία τῆς ζωῆς»: «Εἰς τὴν ἑτοιμότητα τοῦ κινδύνου τὸν σύρει [τὸν ἡρωικὸ ἄνθρωπο] μὲ ἀκαταμάχητον ἔλξιν ἡ αἰσθητική, θὰ ἔλεγα, γοητεία τοῦ κινδύνου, ἡ συναίσθησις ὅτ᾿ εἶναι προνόμιον τῶν ἐκλεκτῶν (ὄχι καθῆκον ἢ πράξις φιλανθρωπίας) νὰ συντρίβωνται ὑπὲρ τῶν ἄλλων, ὑπὸ τῶν ἄλλων - τὸ πολυτιμότερον προνόμιον! [...]
Ὑπερήφανος εἶναι, ὄχι ἐγωιστής. Δι᾿ αὐτὸ σπαταλᾷ τὸν ἑαυτόν του. Ἡ εὐτυχία του εἶναι νὰ δαπανᾷ, ἀκριβέστερον ἀκόμη: νὰ δαπανᾶται. Ἀνεξάντλητος ὅπως εἶναι, δὲν ξέρει ἀριθμητικήν. Εἶναι τόσον πλούσιος, ὥστε θ᾿ ἀναπληρώσῃ εὔκολα (τὸ ξέρει) κάθε ζημίαν· πρὸς τί λοιπὸν νὰ τὴν ὑπολογίζῃ; [...]
Σκορπᾷ τοῦ νοῦ του τὰ γεννήματα, ποὺ εἶναι δι᾿ αὐτόν βιώματα ψυχῆς, χωρίς νὰ κατοχυρώνῃ συγγραφικῶς τὴν πατρότητά των, νά ἔτσι σὰν τὸν ἥλιον ποὺ ἀκτινοβολεῖ παντοῦ τὸ φῶς του. Καὶ ὁ ἥλιος δὲν ἔχει μετρητὴν τοῦ φωτός· ἔχουν αἱ ἠλεκτρικαὶ ἐταιρεῖαι μόνον. Καὶ εἶν᾿ ἡ χαρά του νὰ σκορπᾷ: ὅλα τ᾿ ἀγαθὰ τῆς γῆς τὰ ἐκτιμᾷ ὄχι ὡς κτήματα, ἀλλ᾿ ὡς χρήματα (μὲ τὴν ἀρχαίαν σημασίαν τῆς λέξεως ἐκ τοῦ χρῶμαι), ὡς δαπανήματα δηλαδή. Ἢ μᾶλλον πιστεύει πὼς ἀγαθὰ δὲν εἶναι· γίνονται ἀγαθά, ἀφ᾿ ἧς στιγμῆς καὶ ἐφ᾿ ὅσον δαπανῶνται.»
[3] Ἠλίας Μπαζίνας, «Φίλαθλος», 5 Δεκ. 1999: «Ἂς μὴν μᾶς παρασύρῃ λοιπὸν κάποια ἀταίριστη καὶ ξένη πρὸς τὴν οὐσία τοῦ Ἕλληνα ἔπαρση. Ἂς μὴ φανταζόμαστε ὅτι ἤρθαμε γιὰ νὰ «κυβερνήσουμε τὸν κόσμο». Δὲν εἶναι ἡ μοίρα καὶ ὁ προορισμός μας νὰ ὑποδουλώνουμε ἀλλὰ νὰ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΟΥΜΕ. Νὰ λυτρώνουμε ἀπὸ τὰ δεσμὰ τοῦ σκοταδιοῦ. Σχεδὸν πάντα μὲ δικές μας ὀδύνες καὶ ὠδίνες. ἡ μοῖρα μας εἶναι ἡ μοῖρα τοῦ Προμηθέα. Τὸν Σταυρό τὸν ἀγκαλιάσαμε σὰν σύμβολο, γιατὶ καταλάβαμε ὅσο κανένας τὸ νόημά του.»
[4] Ὅπως ὁ Αὐτοκράτωρ Ἡράκλειος ἐπανέκτησε καὶ ἀνύψωσε τὸν Τίμιο Σταυρό [Ἱ.Μ. Παντοκράτορος] [Βῆμα] (Κωνσταντινούπολις 14 Σεπτ. 629, Ἰεροσόλυμα 30 Μαρτ. 630· ἐξ οὗ καὶ τὸ περίφημον «Σῶσον Κύριε τὸν λαόν Σου / καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν Σου· νίκας τοῖς βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος / καὶ τὸ Σὸν φυλάττον διὰ τοῦ Σταυροῦ Σου πολίτευμα.»)
Δεῖτε ἐπίσης:
Ἡ Μελίνα, ὁ Ντασέν, ὁ Ἔλγιν καὶ τὸ νέο Μουσεῖο τῆς Ἀκρόπολης. Ἐκπομπὴ «Ἔρευνα», μὲ τὸν Παῦλο Τσίμα, MEGA, 2008-05-06 (54 min) [βίντεο] [ἱστοσελὶς τῆς ἐκπομπῆς] [κείμενο σὲ pdf]
(Γιὰ τὸ ἀξιολογότατο ἔργο τοῦ Ἰνστιτούτου «Ἴων Δραγούμης» καὶ τοῦ Χρίστου Γούδη προσωπικῶς, καὶ γιὰ τὴν πρόσφατη ὡραία ἐκδήλωσι στὴν Παλαιὰ Βουλή, θὰ γράψω προσεχῶς. Οἱ δὲ ἐκπομπὲς τοῦ Ἰδρύματος προβάλλονται καὶ ἀπὸ τὸ osoizontanoi.blogspot.com .)
Σημειώσεις:
[1] Γεώργιος Ἀ. Βλάχος, «Ἡ Καθημερινή», 29 Ὀκτ. 1940: «Κράτος μικρὸν μὲ ἱστορίαν μεγίστην, μήτηρ θηλάσασα τὴν ὑφήλιον, φάρος λαμπροτάτου φωτός, ἡ Ἑλλάς, καταυγάσασα τοὺς αἰῶνας, ἔδωσεν εἰς ὅλην τὴν ἀνθρωπότητα ὄχι μόνον τὴν ζωήν, τὸ φῶς, τὸν πολιτισμόν, τὰ γράμματα καὶ τὰς τέχνας, ἀλλὰ καὶ τὸ παράδειγμα τῆς αὐτοθυσίας καὶ τοῦ ἡρωισμοῦ, τὴν Σαλαμῖνα, τὰς Θερμοπύλας, τὸ Ζάλογγον, τὸ Σοῦλι, τὸ Μεσολόγγι...»
[2] Ἰωάννης Συκουτρῆς, «Φιλοσοφία τῆς ζωῆς»: «Εἰς τὴν ἑτοιμότητα τοῦ κινδύνου τὸν σύρει [τὸν ἡρωικὸ ἄνθρωπο] μὲ ἀκαταμάχητον ἔλξιν ἡ αἰσθητική, θὰ ἔλεγα, γοητεία τοῦ κινδύνου, ἡ συναίσθησις ὅτ᾿ εἶναι προνόμιον τῶν ἐκλεκτῶν (ὄχι καθῆκον ἢ πράξις φιλανθρωπίας) νὰ συντρίβωνται ὑπὲρ τῶν ἄλλων, ὑπὸ τῶν ἄλλων - τὸ πολυτιμότερον προνόμιον! [...]
Ὑπερήφανος εἶναι, ὄχι ἐγωιστής. Δι᾿ αὐτὸ σπαταλᾷ τὸν ἑαυτόν του. Ἡ εὐτυχία του εἶναι νὰ δαπανᾷ, ἀκριβέστερον ἀκόμη: νὰ δαπανᾶται. Ἀνεξάντλητος ὅπως εἶναι, δὲν ξέρει ἀριθμητικήν. Εἶναι τόσον πλούσιος, ὥστε θ᾿ ἀναπληρώσῃ εὔκολα (τὸ ξέρει) κάθε ζημίαν· πρὸς τί λοιπὸν νὰ τὴν ὑπολογίζῃ; [...]
Σκορπᾷ τοῦ νοῦ του τὰ γεννήματα, ποὺ εἶναι δι᾿ αὐτόν βιώματα ψυχῆς, χωρίς νὰ κατοχυρώνῃ συγγραφικῶς τὴν πατρότητά των, νά ἔτσι σὰν τὸν ἥλιον ποὺ ἀκτινοβολεῖ παντοῦ τὸ φῶς του. Καὶ ὁ ἥλιος δὲν ἔχει μετρητὴν τοῦ φωτός· ἔχουν αἱ ἠλεκτρικαὶ ἐταιρεῖαι μόνον. Καὶ εἶν᾿ ἡ χαρά του νὰ σκορπᾷ: ὅλα τ᾿ ἀγαθὰ τῆς γῆς τὰ ἐκτιμᾷ ὄχι ὡς κτήματα, ἀλλ᾿ ὡς χρήματα (μὲ τὴν ἀρχαίαν σημασίαν τῆς λέξεως ἐκ τοῦ χρῶμαι), ὡς δαπανήματα δηλαδή. Ἢ μᾶλλον πιστεύει πὼς ἀγαθὰ δὲν εἶναι· γίνονται ἀγαθά, ἀφ᾿ ἧς στιγμῆς καὶ ἐφ᾿ ὅσον δαπανῶνται.»
[3] Ἠλίας Μπαζίνας, «Φίλαθλος», 5 Δεκ. 1999: «Ἂς μὴν μᾶς παρασύρῃ λοιπὸν κάποια ἀταίριστη καὶ ξένη πρὸς τὴν οὐσία τοῦ Ἕλληνα ἔπαρση. Ἂς μὴ φανταζόμαστε ὅτι ἤρθαμε γιὰ νὰ «κυβερνήσουμε τὸν κόσμο». Δὲν εἶναι ἡ μοίρα καὶ ὁ προορισμός μας νὰ ὑποδουλώνουμε ἀλλὰ νὰ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΟΥΜΕ. Νὰ λυτρώνουμε ἀπὸ τὰ δεσμὰ τοῦ σκοταδιοῦ. Σχεδὸν πάντα μὲ δικές μας ὀδύνες καὶ ὠδίνες. ἡ μοῖρα μας εἶναι ἡ μοῖρα τοῦ Προμηθέα. Τὸν Σταυρό τὸν ἀγκαλιάσαμε σὰν σύμβολο, γιατὶ καταλάβαμε ὅσο κανένας τὸ νόημά του.»
[4] Ὅπως ὁ Αὐτοκράτωρ Ἡράκλειος ἐπανέκτησε καὶ ἀνύψωσε τὸν Τίμιο Σταυρό [Ἱ.Μ. Παντοκράτορος] [Βῆμα] (Κωνσταντινούπολις 14 Σεπτ. 629, Ἰεροσόλυμα 30 Μαρτ. 630· ἐξ οὗ καὶ τὸ περίφημον «Σῶσον Κύριε τὸν λαόν Σου / καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν Σου· νίκας τοῖς βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος / καὶ τὸ Σὸν φυλάττον διὰ τοῦ Σταυροῦ Σου πολίτευμα.»)
Δεῖτε ἐπίσης:
Ἡ Μελίνα, ὁ Ντασέν, ὁ Ἔλγιν καὶ τὸ νέο Μουσεῖο τῆς Ἀκρόπολης. Ἐκπομπὴ «Ἔρευνα», μὲ τὸν Παῦλο Τσίμα, MEGA, 2008-05-06 (54 min) [βίντεο] [ἱστοσελὶς τῆς ἐκπομπῆς] [κείμενο σὲ pdf]
Ἐπέστρεψε στὴν Ἑλλάδα θραῦσμα τῆς ζωφόρου τοῦ Παρθενῶνος ἀπὸ τὸ Μουσεῖο τοῦ Παλέρμο (23-9-2008). Εὐχαριστοῦμε θερμῶς τοὺς φίλους Ἰταλούς, τὸν πρόεδρο Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο καὶ τὸν φιλέλληνα ἀρχαιολόγο καθηγητὴ Λουὶ Γκοντάρ.
Marbles Reunited
Μιὰ θαυμάσια βρετανικὴ πρωτοβουλία, ἡ ὁποῖα ἀνασυνθέτει μὲ ἡλεκτρονικὸ τρόπο τὰ ἀκρωτηριασθέντα γλυπτὰ τοῦ Παρθενῶνος. Δεῖτε το!
Γιὰ αὐτοὺς τοὺς φίλους Βρετανούς, ὅπως καὶ αὐτοὺς τῆς British Committee for the Restitution of the Parthenon Marbles, ἀξίζει νὰ δώσουμε τὴν Φλόγα!
Marbles Reunited
Μιὰ θαυμάσια βρετανικὴ πρωτοβουλία, ἡ ὁποῖα ἀνασυνθέτει μὲ ἡλεκτρονικὸ τρόπο τὰ ἀκρωτηριασθέντα γλυπτὰ τοῦ Παρθενῶνος. Δεῖτε το!
Γιὰ αὐτοὺς τοὺς φίλους Βρετανούς, ὅπως καὶ αὐτοὺς τῆς British Committee for the Restitution of the Parthenon Marbles, ἀξίζει νὰ δώσουμε τὴν Φλόγα!
Προηγούμενες δημοσιεύσεις μου:
+ Ξενάγηση στὸ Νέο Μουσεῖο Ἀκροπόλεως (βίντεο) - Ἀναθερμαίνεται τὸ αἴτημα τοῦ ἐπαναπατρισμοῦ τῶν κλοπιμαίων τοῦ Ἔλγιν
+ Τὸ Νέον Μουσεῖον Ἀκροπόλεως καὶ ἡ ἄλλη ἄποψις γιὰ τὰ κτήρια τῆς Διονυσίου Ἀρεοπαγίτου
+ Oἱ κόρες τῶν Ἀθηνῶν ταξιδεύουν
+ Ἡ ἀποκατάστασις τοῦ Παρθενῶνος καὶ ἡ ξανθιὰ ἀρχ**ολόγος
...ὅπου καὶ παραπομπὲς σὲ ἄλλους δικτυακοὺς τόπους.
Ἄλλα Facebook groups καὶ causes:
+ Repatriation of the Parthenon Marbles
+ Return of the Greek Art To Greece
+ Return and Restoration of Hagia Sophia and The Seminary of Halki
+ The new Acropolis Museum
+ Ξενάγηση στὸ Νέο Μουσεῖο Ἀκροπόλεως (βίντεο) - Ἀναθερμαίνεται τὸ αἴτημα τοῦ ἐπαναπατρισμοῦ τῶν κλοπιμαίων τοῦ Ἔλγιν
+ Τὸ Νέον Μουσεῖον Ἀκροπόλεως καὶ ἡ ἄλλη ἄποψις γιὰ τὰ κτήρια τῆς Διονυσίου Ἀρεοπαγίτου
+ Oἱ κόρες τῶν Ἀθηνῶν ταξιδεύουν
+ Ἡ ἀποκατάστασις τοῦ Παρθενῶνος καὶ ἡ ξανθιὰ ἀρχ**ολόγος
...ὅπου καὶ παραπομπὲς σὲ ἄλλους δικτυακοὺς τόπους.
Ἄλλα Facebook groups καὶ causes:
+ Repatriation of the Parthenon Marbles
+ Return of the Greek Art To Greece
+ Return and Restoration of Hagia Sophia and The Seminary of Halki
+ The new Acropolis Museum
Σχόλια καὶ προτάσεις φίλων. Μοῦ γράφουν:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) «Ὅταν ἡ ἱέρεια θα ἀνάβει τὴν Φλόγα στὴν Ὀλυμπία νὰ στείλει χαιρετισμὸ στὰ μάρμαρα ποὺ εἶναι μακρυά.»
β) «Γράφεις: «Τυπικῶς, κατ᾿ ἀρχάς, δὲν ἔχουμε τὴν δυνατότητα νὰ ἀρνηθοῦμε τὴν Ὀλυμπιακὴ Φλόγα.»
Ἀκριβῶς. Τὸ θέμα εἶναι νὰ παίρνουμε σοβαρὲς πρωτοβουλίες. Στὸ κάτω-κάτω ἂς πᾶνε ὅλοι αὐτοὶ νὰ φωνάξουν κατὰ τὴν ἁφὴ τῆς φλόγας. Ἂς ἔρθουν στὸ Λονδίνο να διαδηλώσουν κατὰ τὴν λαμπαδηρομία.»
Σωστό! Τὸ θέμα δὲν εἶναι νὰ μὴν δώσουμε τὴν Φλόγα. (Ποὺ δὲν μποροῦμε, οὕτως ἢ ἄλλως, νὰ μὴν τὴν δώσουμε.) Ἂς χρησιμοποιήσουμε τοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες καὶ τὴν ἁφὴ τῆς Φλόγας καὶ τὴν λαμπαδηδρομία γιὰ νὰ προβάλουμε τὴν ὑπόθεσι τῆς Ἀκροπόλεως δυναμικὰ ὅπως καὶ οἱ Θιβετιανοὶ καὶ οἱ ἀκτιβιστὲς ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμο τὴν ὑπόθεσι τοῦ Θιβέτ ἐφέτος.